Абдухалил Холиқзода, яке аз тоҷирони муваффақ ва муассису соҳиби “Бемористони Ибни Сино” дар шаҳри Душанбе аз ҷониби мақомоти қудратии Тоҷикистон боздошт шудааст.
Ду манбаи “Азия-Плюс” аз мақомоти қудратӣ дастгир шудани ин соҳибкорро тасдиқ карданд ва гуфтанд, Абдухалил Холиқзода ба “барангехтани кинаю адоват ё низои иҷтимоӣ, нажодӣ, миллӣ, маҳалгароӣ ё динӣ (мазҳабӣ)” ё моддаи 189 Кодекси ҷиноятии Тоҷикистон гумонбар мешавад.
Манбаъҳои мо гуфтанд, Холиқзодаро нимаи аввали рӯзи 7-уми август кормандони Раёсати мубориза бо ҷиноятҳои муташаккили ВКД аз беморхонааш боздошт кардаанд ва ӯ ҳоло дар боздоштгоҳи муваққатии шуъбаи ВКД дар ноҳияи Фирдавсӣ аст.
Вале Рамазон Раҳимзода, вазири корҳои дохилии Тоҷикистон дар нишасти матбуотии рӯзи ҷумъаи 11-уми август ба суоли хабарнигори “Азия-Плюс” дар бораи боздошти мудири Бемористони Ибни Сино кӯтоҳ гуфт, “ВКД ӯро дастгир накардааст”.
Манбаъҳои дигар мегӯянд, Абдухалил Холиқзода аз сӯйи кормандони Додситонии кул ё бо дархости додситонӣ дастгир шудааст.
Ҳамин тариқ бо гузашти ҳафт рӯз расман маълум нест, ки ӯро кадом ниҳод ва барои чӣ боздошт кардааст.
Тибқи талаботи қонунгузории Тоҷикистон, муҳлати бозпурсии гумонбаршуда аз лаҳзаи боздошт 48 соат буда, баъди он боздоштшуда ё бояд озод гардад ё нисбати ӯ расман айб эълон карда шавад. Ҳамчунин, тибқи талаботи қонун, нафари боздоштшуда бояд аз лаҳзаи боздошт ба вакили дифоъ дастрасӣ дошта бошад.
Наздикони Холиқзода аз суҳбат бо хабарнигорон худдорӣ мекунанд ва ҳадди ақал ду нафари наздик ба ӯ баъди шунидани суоли мо гӯширо гузоштанд ва дигар ба зангҳои пайдарпайи мо посух надоданд.
Дар ҳамин ҳол, чанде аз ҳамкорони Абдухалил Холиқзода аз “Бемористони Ибни Сино” дар суҳбат бо “Азия-Плюс” боздошти ӯро тасдиқ карданд ва гуфтанд ҳафтаи гузашта чанд нафар бо либосҳои мулкӣ ҳуҷраи кориашро кофтуков карда, ҳуҷҷату компютер ва чанде аз китобҳояшро бо худ бурданд.
Ҳамчунин гуфта мешавад, ки мақомот хонааш дар Душанберо ҳам кофтуков карда, компютер ва чанд китобро бо худ бурдаанд.
Китобфурӯшон мегӯянд, шахсони номаълум китоби Абдухалил Холиқзода “Ҳаводиси рӯзгори ман”, ки чанде пештар аз чоп баромада, дар шабкаҳои иҷтимоӣ баҳси гармеро дар робита ба маҳалгароӣ ба миён оварда буд, аз ҳамаи китобфурӯшиҳои кишвар бидуни шарҳ барчидаанд.
Ин китоби дуввуми Абдухалил Холиқзода аст, ки 15-уми март дар Душанбе рӯнамоӣ шуд ва дар он муаллиф аз фазои номусоиди соҳибкорӣ дар кишвар, фасод, паст шудани сатҳи фарҳанг ва таълим изҳори нигаронӣ кардааст.
Баъзе аз бахшҳои китоб дар шабакаҳои иҷтимоӣ баҳси тундеро ба миён оварда буд ва муаллифро ба он гунаҳкор мекарданд, ки ба иззати нафси сокинони бархе аз минтақаҳои кишвар расидааст. Ин гуфтугузорҳо баҳси маҳалгароиро дар миёни корбарони шабакаҳои иҷтимоӣ доғ кард.
Абдухалил Холиқзодаи 57-сола дар деҳаи Панҷрӯди шаҳри Панҷакент ба дунё омадааст ва хатмкардаи факултети забонҳои шарқи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон мебошад.
Ӯ баъди чанд соли кор дар хориҷи кишвар, махсусан Ҳиндустон дар соли 2008, ҳамроҳ бо сармоягузори эронӣ “Бемористони Ибни Сино”-ро таъсис дод.




Боз як пардохти ҳатмӣ. Ширкатҳои мобилӣ уҳдадор шуданд, ки барои нобудсозии “антенна”-и худ пул диҳанд
“Ба музояда касе наомад”. Чойхонаи маъруфи “Харбуза” боз харидор наёфт
Марги 2 кас дар пайи таркиши мина. Дар Тоҷикистон то ҳол беш аз 12 км мураббаъ аз минаҳо тоза нашудаанд
“Дар дилхоҳ шуъбаи Оҷонсӣ метавонед аз қайд гузаред”. Ҷузъиёти шиносоии чеҳраи нафақагирон дар Тоҷикистон
Дар қаҳрамонии бокси ҷаҳон як муштзани тоҷик ба даври ниҳоӣ роҳ ёфт
Дидори Эмомалӣ Раҳмон бо Сардор ва Қурбонбонгулӣ Бердимуҳаммадовҳо дар Ашқобод
Ҷоми Осиё U-17: 16 даста муайян шуд ва Тоҷикистон дар сафи беҳтаринҳо аст
“Аудиокитоб” бо Субҳон Ҷалилов. Ҳикояи “Пайи по”-и Юнус Юсуфӣ |Қисми 1
Зукоми “ҳонконгӣ”. Вазорати тандурустӣ гуфт, ин беморӣ дар Тоҷикистон сабт шудааст, аммо ҷойи нигаронӣ нест
Субҳ ба хайр, Тоҷикистон! Як рӯз дар таърих, зодрӯзи шахсиятҳо, вазъи ҳаво барои 12 декабри соли 2025
Кулли ахбор
Авторизуйтесь, пожалуйста